Archief voor april 2022

Woensdag 30 maart 2022. Km-stand 147690. Een wat donkere dag vandaag, soms wat regen. Temperatuur is bijna altijd tussen 12-16º.

De parkeermeter van de CP in Navia waar je 4 euro in zou moeten gooien was stuk. 
Wij zijn gisteren nog even het dorp ingelopen, maar zoals eigenlijk alle dorpen en stadjes hier stelt het niets voor. Ook niet een beetje mooi. Wat wel heel erg opvalt is dat het overal schóón is, waar je ook komt in stad of dorp. Totaal geen welke rommel dan ook op straat. Het kan dus gewoon. Mentaliteitskwestie? De gemeentelijke poetsers zijn er niet, of wij zien ze niet. Nederland, ga eens kijken hier hoe ze dat voor elkaar krijgen.

Foto 306

We stonden met een stuk of 6 anderen op de CP en beleefden dat het er ’s nachts bijna lichter was dan overdag door grote schijnwerpers. Je kunt het ook overdrijven…
Onderweg krijgen we weer de meest mooie plaatjes voorgeschoteld.

Foto 305

Tussen de middag stoppen we op de CP in Foz. Een gigantisch terrein langs het water waar we enkele uurtjes gebleven zijn. Kijken hoe het water rivier opwaarts en dus landinwaarts stroomt en alles onderloopt blijft fascinerend.

Foto 307-310

’s Avonds staan we met een Duitser en een Spanjaard op het noordelijkste puntje van Spanje, de Faro (vuurtoren) da Estaca de Bares. Omdat de zee zo ver onder ons ligt en er kilometers rondom niets is, is het er doodstil. Genieten van een korte wandeling naar het echte uiterste puntje en van de zon. Er staat wel een fris briesje. En onder het motto kleine kinderen worden groot ontpopt het briesje zich ’s nachts tot een grote, heel volwassen storm. De camper wordt gegeseld met bakken water en schudt flink heen en weer, verwoede pogingen aan het doen om een schip in woelig water na te bootsen. En werkelijk stormy night! En dan wordt je ’s morgens wakker en is het prima weer.

Foto 320-327

Donderdag 31 maart 2022.  

We pakken de route weer op en rijden o.a. over de Rua des Miradoirs (of zoiets). Duidelijk is wel dat het een weg met veel uitzichtpunten is. Tsjonge zeg, je komt echt niet uitgekeken.
We moeten vanuit Cariño een stukje doorsteken naar de andere kant van de landpunt, Cedeira. Dan gaat het weer zoals we continu meemaken van zeeniveau tot dik 600 meter hoog. Maar in dit geval hebben we een beetje pech want vanaf 500 m is het plotseling potdicht. Binnen enkele meters van blauwe lucht naar dichte mist en omgekeerd ook weer, vreemd verschijnsel.

Foto 341-348-353

Foto 359-361

Via Cedeira met de vissersvrouw als standbeeld aan de haven gaan we naar onze overnachtingsplaats, Praia de Pantin. Daar zien we, net als de andere Nederlander die er staat, de beweging van vloed naar eb. Het blijft maar flink waaien en of dat de oorzaak is weten we niet, maar op een gegeven moment zitten er in een hoek van het strand honderden meeuwen en/of sterns bij elkaar. Die krijgen we helaas niet fatsoenlijk op de foto. 

Foto 363-365

Vrijdag 1 april 2022. Km-stand 147930. Het was weer storm vannacht, maar slechts met enkele druppels. 10-15º

De prachtige uitzichten langs de zee rijgen zich aaneen, zoals de Mirador do Paraño.

Foto 369

En dan rijden we kort na 14 uur A Coruña in. Een echt grote stad, met een héél klein hartje. Wel zoals we weer constateren opeengepakte mensenmassa’s in 5 verdiepingen hoge gebouwen. Er is geen gewoon huis te vinden, behoudens enkele helemaal aan de rand van de stad en die zijn dan meestal ook nogal ’schäbig’. Even tussendoor: het lijkt wel alsof het leven in de dorpen en kleinere stadjes afneemt omdat er veel huizen (en winkels) leegstaan en zelfs langzaam ruïne worden of zelfs al zijn. 

Foto 373-375

Enfin, wij vinden een slaapplaats bij het Aquarium van A Coruña, net zoals vele anderen ook. Dan pakken we voor de eerste keer deze reis maar eens de fiets uit de garage om de stad te verkennen. Een breed fietspad dat over de oude trambaan blijkt te liggen nodigt uit. Zodra je echter het centrum in wil is er geen fietspad meer te bekennen, op een enkele poging na die doet vermoeden dat het in de toekomst allemaal goed komt. Nu zie je, niet zoveel maar toch, de fietsers overal fietsen, voetgangersgebied of niet en sowieso tussen het verkeer door.

Foto 379-381-383-392-395-396-399-402-404

Rond 18 uur doen we maar weer eens een poging om ergens wat te eten te krijgen en zowaar, een paar honderd meter van de camper is een restaurant waar we via gebarentaal begrijpen dat er iets te krijgen is. De keuze is een aardappelsalade of rijst met vleesballetjes. Wij kiezen voor de salade met 2 limonade en 2 koffie na. Het was érg lekker en alles bij elkaar voor € 12,40.

Zaterdag 2 april 2022. Alweer een flinke wind gehad, maar ’s morgens is het wel stralend blauw bij 10º

We beginnen de dag met een bezoek aan het aquarium met een entreeprijs voor ‘majores de 65 años’ van 4 euro en dat was het dubbel en dwars waard. Jammer dat er alleen gallicisch en spaans ter verklaring bij staat, maar ja, die vissen luisteren toch niet, in welke taal je ze ook aanspreekt.

Foto 405-410-413

De ‘Torre de Hercules’ is de oudste nog werkende vuurtoren ter wereld: gebouwd door de Romeinen!

We moeten gaan nadenken om de route te gaan inkorten omdat het einde van de reis toch langzaam nadert. Dus hier en daar slaan we wat stukken over, maar dat is niet erg omdat we intussen genoeg zee en rotsen gezien hebben.
Onderweg ‘doen’ we nog een oude Keltische nederzetting en een ‘dolmen’, zeg maar hunebed.

Foto 428-431

Morgen gaan we proberen om dicht in de buurt van Santiago de Compostela te komen en dan op maandag naar de stad, dat is hopelijk de minst drukke dag.

Zondag 3 april 2022. Km-stand 148135. De wind blijft proberen om te winnen, niet duidelijk is waarvan?

Prima CP weer gehad hier, behalve een prullenbak wel zonder voorzieningen, maar die hebben we ook zeker niet elke dag nodig.
Gisteren zijn we midden door het dorp gereden om hier te komen en dat was een beetje kitzlig omdat er een stuk dorpsstraat tussen zit waar we aan elke kant van de camper minder dan 10 cm over hadden. Nu kijken we eerst op Googlemaps en zien dat er een lange rechte weg vanaf de CP exact aansluit op de N-weg. Toch een beetje een opluchting.
Het eerste richtpunt vandaag is Camelle alwaar een ‘levenskunstenaar’ op de kop van de haven in perfecte harmonie met de natuur geleefd heeft en zijn omgeving aan de wereld als museum nagelaten heeft. Er staat een bordje bij om het terrein uit respect ‘in ruste’ te laten en dat doen we natuurlijk. 

Foto 442-445-446

Bij de oude romaanse kerk in Santiago de Cereixo wijst een oude man ons op een boven de deur in steen uitgehouwen voorstelling van de landing van Sint Jacob op de kust. Daar hoort natuurlijk een verhaal bij:

Sint Jacob = San Jago = Santiago (!) was een van de discipelen van Jezus. Hij is in Judea onthoofd en samen met 2 leerlingen in een stenen bootje gezet. Dat bootje is aan land gekomen in Gallicië en dit kerkje is aan hem gewijd. De rest van het verhaal morgen als we in Santiago zijn.
Op het kerkplein staat een machtige eik die wellicht al uit de tijd van St. Jacob stamt. Als we weer verder willen houdt een oude vrouw van héél ver in de tachtig ons staande en begint een verhaal te vertellen, onderwijl wijzend op de aankondigingen aan de pastorie. Het help geen zier als we proberen duidelijk te maken met ‘no espanol’ en vragende en onbegrijpende gezichten, zij is niet te stoppen, zodat we uiteindelijk meer beleefd knikkend en verontschuldigend kijken doorlopen naar de camper.

Foto 450-451-452 (het kerkhof is ook heel bijzonder)

Foto 453-455

We gaan verder naar de Costa da Morte waarvan de Punte de la Barca in Muxia del uitmaakt. Waar precies de Costa zijn naam Mort = dood aan te danken heeft is niet helemaal duidelijk, maar waarschijnlijk vanwege de schipbreukelingen hier. En dat dan weer omdat het hier flink tekeer kan gaan. Wij zijn levende getuigen want het waait verschrikkelijk.
De kerk is van ‘de Heilige Moeder van de Schepen’ en blijkbaar is net de mis uit. Hebben wij geluk: we kunnen er in én het licht is nog aan. In de kerk hangen veel modelschepen die geschonken zijn door zeelui die het er ternauwernood met hun leven van af gebracht hebben.

Foto 458-462-469-470-471

De laatste tussenstop vandaag zijn de Cascades de Ezaro, de enige watervallen in Europa die rechtsreeks in zee storten. Het landschap door erg Noors aan.

Foto 476-480-483

Onderweg zien we ineens hele windmolenparken boven op de heuvels c.q. bergen staan. Eerder hadden we al eens geconstateerd dat we in Spanje geen zonnepanelen zien en ook geen windmolens, maar hier staan er veel. Lage masten en de wiekenspitsen komen op wellicht maar 5 meter hoogte voorbij. Het laatste stukje naar onze CP in O Milladoiro gaan we over de snelweg met het ene viaduct na het andere. Met beide handen het stuur goed vasthouden want de camper krijgt écht flinke klappen. Een mooi recht spoor houden is onmogelijk.

Maandag 4 april 2022. Km-stand 148285. Koud, koud, koud…!!!! ’s Nachts een graad of 2. Nog steeds veel kille poolwind.

We pakken in en rijden naar de P-plaats die dichter bij het centrum van Santiago de Compostela ligt om van daaruit per fiets de stad te verkennen. 
Als eerste: Compostela schrijf je in het Spaans met 1 L en je spreekt het uit als met 2 L’s. En de toevoeging ‘de Compostela’ dient alleen om onderscheid te maken met die andere Santiago’s. Want er zijn er vele omdat Sint Jacob die in het Spaans San Jago heet, de patroonheilige is van Spanje, van Gallicië en van Sanjago = Santiago is. Toen dus dat bootje geland was, hebben de twee leerlingen het lichaam van Sint Jacob meegenomen en begraven in de berg Libredón. Later is daar de kathedraal bovenop gebouwd. Uiteindelijk is Santiago gegroeid tot het bekende bedevaartsoord dat de stad nu is. 
Tijdens de opgravingen in de jaren 1950 is er inderdaad een Romaanse necropool gevonden.
We pakken de fiets en glijden langzaam de berg af naar het centrum. Het is 4 april in Spanje en wij hebben gelukkig de handschoenen bij ons. Eigenlijk te gek voor woorden, maar ze zijn zeer nuttig nu. Het waait heel hard en heel koud en de temperatuur komt in de loop van de dag niet erg veel hoger. We hebben van de parkeermeneer een plattegrond gekregen en volgen de monumentenroute. Tussen de middag genieten we van een Menu del Dia in de Rua do Franco (de eetstraat van Santiago) waarna we de route afmaken en terugfietsen: steil bergop en de wind strak van voren. Dan besluiten we terug te gaan naar onze CP in O Milladoiro, na de wijn bij het eten en de inspanningen te moe om verder te rijden vandaag.

Foto 496-498-515-518

Foto 495-499-502-503-504-506-510-513

Dinsdag 5 april 2022. Km-stand 148305. Afgelopen nacht koud: vorst! Maar ’s morgens is het strakblauw en schijnt het zonnetje.

We vertrekken over een hobbel-bobbel-weg richting Ourense. Dat blijkt een drukke stad te zijn waar geen P-plek te vinden is. Nu hebben wij ook de indruk dat er in de Spaanse steden over het algemeen weinig te zien is. Vaak een hele kleine kern met oude gebouwen die vaak dezelfde indruk achter laten. Direct daar omheen flats, flats, flats.
Dus verder via een zeer steile smalle weg (waarschijnlijk stond er daarom een bord ‘verboden voor campers’, maar dat zagen we helaas pas na terugkeer) naar een parador: het Monasterio de Santo Estevo. Een parador is een monument, in dit geval 3 kloosters bij elkaar in 1 gebouw, dat door de overheid gerestaureerd en aangepast is en vervolgens als hotel gebruiken wordt. Daardoor kunnen de kosten terugverdiend worden. Het geheel ziet er geweldig uit en is zeer deskundig afgewerkt.

Foto 524-525-526-527-528-532-533

Een van de spectaculairste uitzichten is zonder twijfel de Miradoiro de Cabazoá. De rivier de Sil ligt onder in het ravijn en die volgen we de komende tijd ook nog.

Foto 536-538

De overnachtingsplek in Castro Caldelas is een klein parkje met fonteintje en fitness-toestellen en ziet er keurig uit. Je kijkt vanaf de CP omhoog naar de achterkant van het dorp en dat is zeker geen mooi plaatje. Jammer, want men wil zo graag aantrekkelijk zijn voor de bezoeker.
De weg ernaartoe brengt wel kilometers lang een fantastisch uitzicht en komt o.a. door een dorp waar geen vrouwen wonen, het heet namelijk Busteloos.

Woensdag 6 april 2022. We hebben weer nachtvorst gehad en als we wakker worden is het 2º, maar de temperatuur loot overdag op tot 18º bij een lekker zonnetje.

De route voert oostwaarts naar Puebla en dan naar A Rua. Vervolgens naar Las Medulas en dat is werelderfgoed. Misschien minder het dorp als wel de hele streek, dat weten we niet. Las Medullas is het goudland. Men heeft uitgerekend dat de Romeinen, nou ja hun slaven, hier in hun tijd ongeveer 4,5 ton goud uit de bergen gegraven hebben.

Foto 550-551-558-563

We moeten in Las Medulas weer dezelfde weg terug om naar het Mirador de Orellán te gaan. Als we daar aankomen na de nodige smalle stukken, blijkt dat we vanaf de P-plaats nog 600 meter moeten lopen, steil bergop. Dat gaat het dus niet worden, een stukje doen we, maar dan is het genoeg ondanks dat die Oostenrijker ons bezweert dat het daar ’sehr sehr schön’ is. Terug dus en weer langs het zeer smalle weggetje door het dorp waarvan in de womo-gids staat: “het einde van de levensduur van het heel oude houten balkon van een van de huizen hebben we helaas met onze camper enkele jaren dichterbij gebracht” (wij niet hoor, zij wel en zeer begrijpelijk, een centimetertje verschil is zo gebeurd)

Foto 566

De weg naar Ponferrado heeft 22 km nodig om een hemelsbrede afstand van 10 km te overbruggen en is overal zo dat 2 auto’s elkaar kunnen passeren. Maar wij hebben een camper… Het gaat allemaal goed omdat het zeker niet druk is, nog steeds voordeel van de tijd van het jaar. We kunnen parkeren aan de voet van het kasteel. Dat is werkelijk indrukwekkend. We lopen er omheen via de de weg erlangs en het paadje achterlangs. Mooi moment voor een kop koffie in een naar blijkt, erg leuk  barretje. De koffie americano en een capucino leveren een rekening op van € 2,40, samen.

Foto 571-573-578-579

Wij gaan verder via de comfortabele 2-baans weg en verder totdat die 1-baans wordt en heel slecht. Niet opgeven, gewoon doorgaan en ook dat komt weer allemaal goed. De enkele tegenliggers kunnen we passeren en door het dorp El Acebo komen we ook zonder balkons en hoeken van gebouwen mee te nemen.

Foto 590

Wat we hier al vaker gezien hebben zijn eiken die volledig begroeid zijn met korstmossen.

Foto 535-592

Een stukje verder komen we bij het ‘ijzeren kruis van de Camino Santiago’. Op 1504 meter is dit het hoogste punt van de route naar Santiago. Voor de pelgrims is dit een bijzonder punt: ze laten hier van alles en nog wat achter. Wensbriefjes, beschreven stenen, doekjes, slotjes, lappen, kettinkjes enz. enz. Toch raar wat mensen allemaal doen en zich daarbij denken.

Foto 594-596-597

De laatste stop en tegelijk overnachtingsplek van vandaag is Castrillo de los Palvazares. Een van de dorpen die door de pelgrims van de ondergang gered zijn. We hebben er kort geleden ook een gezien waar alleen nog maar ruïnes stonden. Dit dorp echter is heel mooi opgeknapt.

Foto 600-603-604

PS: Mirador of Miradoiro is weer het verschil tussen Gallicisch en Spaans. Idem als bij Camino en Camiño

Donderdag 7 april 2022. Zon, wolken en later op de dag een iets aangenamere temperatuur, maar de wind blijft poolwind.

Net als gisteren zien we vandaag ook weer in de verte de sneeuw op de bergen liggen.
We zitten vandaag, net als gisteren continu op een hoogte van 900 meter. Je merkt er eigenlijk niets van omdat het nogal vlak is, minder heuvelachtig dan Zuid-Limburg. Eerste plaats op de route is Astorga waar het Palacios Episcopal, het bisschoppelijk paleis door Gaudi ontworpen is. Dat gebouw ligt vlakbij de kathedraal, een indrukwekkend gebouw dat we alleen van buiten bewonderen. We kunnen de camper niet zo langs de straat laten staan zonder gevaar voor wegslepen of tenminste een flinke bon.

Foto 605-608-609-613

León komt in zicht maar voordien zien we nog de sculpturengevel van de kerk uit 1960 van La Virgen del Camino. Daarbij moet je weten dat het niet zo is dat de pelgrims rechtstreeks naar Santiago lopen, maar ook onderweg allerlei plaatsen bezoeken om te bidden of te offeren.

Foto 618

In León is het eerst kruip-door-sluip-door de stad. De P-plaats vlakbij de kathedraal die we uit ons boekje halen staat bomvol, misschien wel omdat het tarief nog geen euro per uur is en zoals overal er tussen 14 en 16 uur niet betaald hoeft te worden.
Wij komen er rond 12.30 uur aan en rijden een keer of wat rond, misschien vertrekt er wel iemand. Maar dan nog, onze camper is iets groter dan een gewone auto. Toch hebben we weer geluk en kunnen pal naast een Duitse camperbus met de kont over het trottoir gaan staan. De chauffeursdeur kan niet meer open en de andere deur niet helemaal. 
We lopen naar de kathedraal en hebben volgens de mevrouw aan de ticket-balie nog precies 30 minuten om alles te bekijken.

Foto 621-624-641-644 (totaal 1800 m2 glas-in-lood!)

Natuurlijk is de kathedraal niet het enige dat León te bieden heeft, maar wel het mooiste ofschoon de Basilica de San Isidoro ook de moeite waard is, net als de Casa de Boutine van, alweer, Gaudi.

Foto 655-656-659

We permitteren ons weer een Menu del Dia in de ‘Bar le Cathdral’ voor € 13,- p.p. incl. een hele fles wijn. Lekker gegeten en de wijn was ook prima (maar niet helemaal op kunnen drinken want de trip gaat verder).
Een veel te verre omweg over een zeer slechte weg brengt ons langs het Monasterio San Miguel de Escalade. 

Foto 662

De een na laatste stop van vandaag is Sahagún.

Foto 664-669-670-672-675

En de geplande laatste stop is een oude romeinse villa die echter in tegenstelling tot de aankondiging op het bord, gesloten is. We vinden de plek ook niet zo fijn om te overnachten en dus gaan we naar de CP in Villada bij een hostel over een 17 km lange schnurstracks gerade weg die alleen in hoogte max. 10 meter op en neer gaat. 
Morgen naar Burgos en verder want we willen zondag thuiskomen.

Vrijdag 8 april 2022. Nog steeds veel wind, 10º. Tamelijk bewolkt vandaag, maar regen pas einde van de middag. 

We rijden 120 km naar Burgos over een zeer stille autobaan, zonder een enkele P-plaats en maar 3 tankstations. Verder over de N-120 en over een pas van 1150 m naar Logroño. En op die weg stikte het van de vrachtwagens.
Een van de laatste mooie plaatjes is van een in de berg uitgehakte kerk.

Foto 676-677

Net voor de grens worden we nog even besodemieterd, althans geprobeerd. Wij gaan tanken en de prijs is € 1,819. Aan de kassa wordt dat bedrag ook getoond en wij worden uitgenodigd om de credit-card te gebruiken…. ware het niet da we intussen zoveel begrepen hebben van vorige tankbeurten (sinds ongeveer 1 week) dat er een door de staat gegeven korting op brandstof zit. Wij dus met een vragende blik “Rabat?”. En ja hoor, de rekening wordt ineens 17 euro minder.
Vlak achter de grens met Frankrijk begint een 8 km lang tunnel. Een hele mooie inzoverre je dat van een tunnel kunt zeggen. Het vreemde van een tunnel is altijd dat je niet weet of die stijgt of daalt, behalve dan dat je het kunt horen aan de motor.
Overnachten doen we in Gan bij een grote ‘wijnfabriek’, een gereserveerde rustige hoek voor campers van het parkeerterrein, recht tegenover een grote bakker…

Zaterdag 9 april 2022. Km-stand 149400. Max 18º vandaag

De regen vannacht was ruim voldoende om de voorruit weer helemaal schoon gemaakt te hebben en terwijl de laatste druppeltjes vallen wordt de bakker bezocht. Nadat een gedeelte van de inkopen ‘verwerkt’ zijn, beginnen we aan de bijna 1300 km naar huis. We kiezen de route die volgens de routeplanner het kortste is, maar helaas bijna compleet over de autobaan gaat. Een leukere route zou echter betekenen dat het maandag wordt voordat we weer thuis zijn en dat willen we liever niet.
Het eerste deel tot halverwege Bordeaux is zo ongeveer helemaal alleen voor ons gereserveerd, daarna wordt het wat drukker. Wat ook opvalt is dat de dennenbossen (of sparren?) ineens vervangen worden door gigantische druivenvelden.
Na een uurtje rijden schijnt de zon en dat blijft de hele dag zo met prachtige wolkenluchten waar wij onderdoor mogen rijden.
Overnachten doen we enkele km’s van de autobaan af in Vouvray aan de Loire in de buurt van Tours. De CP ligt voor de camping en is gratis met alle voorzieningen exkl. stroom.

Foto 687

Zondag 10 april 2022. Km-stand 149988. Volgens de routeplanner nog 712 km te gaan.

Als we wakker worden zien we dat het stevig gevroren heeft, maar het zonnetje is er al wel. Verder hebben we vandaag afwisselend zon en wolken, maar het blijft droog. En dat is zo ongeveer het enige spannende wat er te vertellen valt. Behalve misschien dat er blijkbaar ergens een treffen is van kermisgasten want we zien vanuit verschillende richtingen busjes met splinternieuwe caravans rijden. Als dan busje 5 in de rij bijna de afrit mist en nummer 6 op de rem gaat hangen moeten wij ook het anker uitgooien omdat die ons net aan het inhalen was. Voor de duidelijkheid: wij reden bijna 110 km/u. Sowieso is de vraag of in Europa de maximum snelheid voor aanhangers nog geldt. Als je zelf 100 rijdt, wordt je alleen maar ingehaald en haal je zelf geen enkele auto/aanhanger meer in. Gelukkig zitten er geen vrachtwagens op de weg vandaag. Ondanks dat is het rond Parijs stikdruk. Mooi onderweg vandaag zijn wel de knalgele bloeiende koolzaadvelden.

Oké, nog wat dingetjes die niet in de voorgaande stukjes stonden:
– In Spanje het je naast stoplichten ook straflichten. Kom je met meer dan 50 km/u aanrijden krijg je rood. Hoe harder je aankomt, hoe langer rood.
– Voetgangers oversteekplaatsen zijn vaak verhoogd. Stapvoets erover heen anders vliegt alles door de camper.
– Spanjaarden zijn best gedisciplineerde chauffeurs. Halen niet in waar dat niet mag, rijden prompt 50 waar dat moet en wij hebben geen opgestoken vinger of getoeter gezien of gehoord.
– Spanje is een zeer campervriendelijk land. In de hele 5 weken dat we weg waren hebben we in totaal € 22,- aan overnachtingskosten gehad, inclusief ver- en ontzorging. Er zijn heel veel camperplekken.
– Waren de overnachtingskosten wel erg laag deze reis, dat wordt ruimschoots ‘goed gemaakt’ door de dieselprijs. Toch hadden we hierbij ook nog mazzel want met een gemiddelde prijs van € 1,75 was Spanje het goedkoopste in Europa.
– En erg belangrijk: in Spanje kunnen ze geen friet bakken. Wij sluiten wél af met onze traditional: een frietje met, bij Joost.

Foto 694 

Einde km-stand: 150.710, we hebben dus 6.480 km gereisd.
En who knows wanneer de volgende reis is en ook, waar naar toe.